Մ.Թ.Ա. 2-րդ հազարամյակում Հնդկաստանում ապահարզանի իրավունք ունեին միայն տղամարդիկ:
Հին Չինաստանում տղամարդը կնոջը իրավունք ուներ դուրս հանելու անհավատարմության, անհնազանդության , խանդոտ լինելու, ինչպես նաև բամբասկոտության համար:
Ճապոնիայում ամուսնալուծության պատճառ կարող է հանդիսանալ ամուսնու բողոքն այն մասին, որ կինը քնում է տգեղ դիրքով կամ խռմփացնում է:
Շարիաթի համաձայն, եթե թրքուհին բացում է դեմքը օտար տղամարդու մոտ, ապա ամուսինն իրավունք ունի բաժանվելու:
Իրաքում ապրող շիիթներն ունեն ամուսնալուծության 2 եղանակ` վարջնական և ժամանակավոր: Կնոջը կարելի է հետ բերել եթե նրանք մի տարվա ընթացքում հաշտվում են, 1 տարուց հետո ամուսնությունը համարվում է վարջնական:
Մադագասկարում գործում է ժամանակավոր ամուսնալուծության օրենքը` ընտանեկան բարդ կոնֆլիկտներից խուսափելու համար:
Հնդկական Բիհար նահանգում հարսնացուի համար տրվող գլխագինը այնքան բարձր է, որ ոչ հարուստ ընտանիքները փախցնում են փեսացուներին:
Նիվակլե հնդակացիական ցեղում կյանքի ընկերոջն ընտրում է հարսը: Իսկ եթե մի տղայի սիրում են երկու աղջիկ, ապա նրանք կռվում են բռունցքներով:(Տղեքի նման էլի)
Հարսանեկան տարիների անվանումներ
1 տարի - չթե հարսանիք` նվիրում են կտորեղեն, հագուստներ
2 տարի - թղթե ` նվիրում են թղթե իրեր, լավագույն դեպքում` կահույք
5 տարի - փայտյա
10 տարի - վարդագույն
15 տարի - բյուրեղապակյա
20 տարի - հախճապակյա
25 տարի - արծաթե
30 տարի - մարգարտյա
35 տարի - մարջանե կամ նեֆմետի
40 տարի - սուտակե
45 տարի - շափյուղա
50 տարի - ոսկե
55 տարի - զմրուխտյա
60 տարի - ադամանդյա
75 տարի - ադամանդի